Deze reeks biedt een aangrijpende kijk op het fenomeen ouderverstoting, een pijnlijke realiteit die vaak onzichtbaar blijft.
Ouderverstoting is een proces waarbij de ene ouder door zwartmakerij en indoctrinatie de loyaliteit van het kind voor de andere ouder stelselmatig op de proef stelt. Uit zelfbescherming neemt het kind datzelfde gedrag over en gaat het zich beginnen verzetten tegen de andere ouder. Eenmaal de breuk een feit is kan het maanden of meestal jaren duren eer er opnieuw contact gezocht wordt.
Als lotgenoot en fotograaf breng ik de emotionele impact en rouw van deze ouders in beeld. De beelden nodigen uit tot reflectie en bewustwording over de gevolgen van dit fenomeen, dat families en levens tekent.
Als ouder kom je in een rollercoaster terecht en sta je dagelijks op met de hoop om iets te horen van je dierbare kind. De kleurenfoto’s staan voor deze hoop op een (positief) contactherstel.
Met dank aan de vzw Samen Staan We Sterk en lotgenoten Thomas, Mathias, Kris, Wendy, Inez en Theresa en nog één ouder wiens naam om juridische redenen niet mag vernoemd worden.
Grote foto rechtsboven:
Mathias in de tuin met voor elk van zijn vier kinderen een unieke houten stoel.
Rol met kleurenfoto’s:
Foto van mijn dochter Amankay samen met de zeldzame bloem uit het Andesgebergte naar waar ze is vernoemd.